خدا شمے ھمراہ ببیت۔ من ءَ الله ءِ شگرانت که من ءَ چشيـــں نامـے داتی. الياس جان من ءَ وت گــُشـت کـه چشيـــں چشین حاد ثہ دنياے ءِ تـوک ءَ بيگ انت اگاں يک وهدے منا کارے ملامتے بوت بـوت گڑا پريشاں مه بو.

 مـن دست بــڈا جـت ءُ گشت برو هدا تئی مــدّت ءَ بکنات. بلوچستان ءِ برات بباتئے ءُ ايدگه براتانـی چمـاں پچ بکناتئے۔
من هچ پکر کنگ ءَ نه اوں. من چکاں نسيت (نصيحت) ديان هچ هچ وت ءَ را پريشاں مه کنيت. الياس نزر زندگ انت. من آيی ءِ مات نازبی بی اوں. په گريبی ءُ واری  رودينته من دست بــڈا جت، من گشت لائک بئے وتی نام ءَ روشنا کن. همش انت نوں ازت دار (عزت دار )  کرت من ءَ.
الياس جان آؤرتش من شتوں تاں لوگ ءَ وپتگ، واب انت من آيی ءِ پيشانی ءَ دست بر کرت من آيی ءِ شريں گلگوکاں ( مـوداں) دست بر کرت ... من گشت اے ساهت سکيں گرانيں ساهتـے. بلئـے من سک گل اتوں که منی دست ءَ کپت ءُ منی لوگءِ بلاهيں نامـے بوت.
آروچ کئيت انت همک روچ ءَ کئيت انت منی سلامی ءَ. منی دل هچ هچ نه گوشيت که الياس نزر نيست انت. مردم آهنت ... رچنت دست اِش بڈا جنين ءُ کندين گوشيں الياس ءِ واسته مه گريوايت که الياس بال کرت.

هژده سال ءَ پيسر آيی ءِ پت ءَ دنياے ءَ سپر کرت آ جوانے اَت. پت ءِ واسته من دنيگا دل .. اوں بلئے چک ءِ واسته منی دل ءَ ســُدے بــِر نيست. من گشتــه چکــاں آيــی ءِ همسريناں که همت بکنيت، هــدا شمئے مدت ءَ کنــت. هنچيں نامے که الياس ءَ روژنا کرت وتی نام ءَ هنچو روژنا کنيت. مؤت دو بر نه ئيت ...

مــن ءَ گشتـی

 امــّــا مــن روگـاؤں کوٹه مــن ءَ دُواے ( دعاے) نيک کــن. اگاں من نه يهتون پريشاں مه بــو. منـی دل هنچو ڈڈ بوت هنچو وش بوت، پدا که درآتک دوشمبه ءِ روچ ءَ من ءَ تلپونی کرت دو بـَج ءِ ٹيمب ءَ امــّا من درآيگاؤں بلئےاگاں روچـے روچ ءَ منی موبايل بند بيت گڑا تـو پريشاں مه بـو.
من هچ پريشان نه بوتوں... من گشته چکاں، آيی ءِ همسريناں همت کنيت، هدا شمئے مدت ءَ کنـت. هنچيــں نامـے کـه الياس ءَ روژنا کرت وتی نام ءَ هنچـو روژنا کنيت. مؤت دو بر نه ئيت
.مـن گوشين هدا گــُوَنــڈَؤان ءَ همـت بـدنــت. .. مـن گوشيں هدا گــُوَنــڈَؤان ءَ همـت بـدنــت

منی دُوايی گون اَت من سک پريشان اَتوں که باريں مئی دست ءَ کپيت يا نه کپيت بلئـے هــدا ءُ کـُـرآن شريپ ( قرآن شريف ) ءَ آؤرت ءُ منـی دست ءَ دات. درستيــں براتاں ديست که چـون واب .اَت

مـارا جتــه وتی براتــاں.اگاں تپــاک به بوتيــن ايــں گـڑا اے پنجاپــی ياں گــُه وارتـگ اَت. ملک مئی وتی انت ءُ آتکه نشتگ انت ما هچ ... نئيلنت.  

اے ماتانی دل ءَ بلاهيں ... بر اِنت. پـه گريبی ما رودينت ءُ لائک کتن

 گشتی اما اے گريب که روڈانی سرا کپتگ ءُ بزگ انت ما را بزگ بيت، آ مئی مات ءُ گهار اَنت. من گشت برو رَبّ تئی مدت ءَ بکنت. بلئے هچـی نکت ءُ ساری ءَ آهان دزگير کرت.

درستين بلوچان ءَ الله همت بدنت. درستيں بلوچان ءَ هدا تپاک بکنات. اے من اون که من وت ءَ را ڈڈ کته منی چکان من ءَ بازين نسيتے کتـه... کمبر چاکر شهيد انت الياس ءِ همراهی ءَ ... دوا کنيت که گــُوَنــڈَؤان ءَ هدا همت بدنت. براتانی جگر بـُن انت، اے نهنت که رونت پوجی کوشنت که الياس ءِ بدل انت. سد پوجی به مرايت الياس ءِ بدل نه بيت. سد پوچـی به مرايت کمبر چاکر ءِ بدل نه بيت

هزاران گــُوَنــڈَؤ تهنا منی نـاں هزاران گــُوَنــڈَؤ که آهان کشتگ ءُ گار کتگ انت لکانی لــک پوجی به مرايت که اے ماتانی دل سارت نه بيت. ملک مئی وتيگ انت که مئی گوندو اِش چـو بے مـراد کتگ انت……